- səs-küysüz
- Iприл. тихий, бесшумный, спокойныйIIнареч. тихо, спокойно, без шума
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
səs-küysüz
Смотреть что такое "səs-küysüz" в других словарях:
hay-küysüz — z. Hay küy salmadan, sakitcəsinə, sakit, səsə salmadan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bidəğdəğə — f. və ə. səs küysüz, hay küysüz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ailəvi — sif. <ər.> Ailəyə mənsub, ancaq ailəyə məxsus, ailəyə aid olan. Ailəvi məsələ. Ailəvi söhbət. Ailəvi qonaqlıq. – <Zübeydə xatun> xəlifə ərinin azğın eyşişrət məclislərində, əlbəttə ki, iştirak edə bilməzdi və . . o ərinin məhrəm,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sakit — sif. və zərf <ər.> 1. Bərkdən səslənməyən, yaxşı eşidilə bilməyən, asta, yavaş (gur, uca ziddi). Sakit səs. Sakit danışıq. – . . Teymur sakit bir səslə əmr etdi. H. Seyidbəyli. // Davasız, qalmaqalsız, qışqırıqsız, səs küysüz, həyəcansız.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəfəki — (Cəbrayıl) səssiz küysüz. – Elə xəfəki getdim ki, heş kəs xəbər tutmadı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
biqalü məqal — f. və ə. 1) hay küysüz, səsküysüz, cığır bağırsız; 2) sakitcəsinə, səssizcəsinə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mırıldanmaq — qayıd. 1. Dodaqaltı söylənmək, deyinmək, donquldanmaq. Xan özözünə mırıldanıb başladı hirsindən saqqalının tüklərini yolmağa. Ç.. Kəblə Novruzqulu səsdən təngə gəlib mırıldanırdı. H. S.. 2. Mırıltı səsi çıxarmaq (itlər haqqında). Tüfəngi çiyninə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ötüşmək — 1. qarş. 1. Ötüb keçmək (çoxları haqqında). Oradan sürətlə ötüşdük. M. S. O.. <Ovçular> da mümkün qədər səs küysüz ötüşməyə çalışırlar. M. Rz.. 2. Gəlib keçmək, ötmək. Ötüşdü aylar, illər, evləndik o da, mən də; Ayağımız kəsildi bir birinin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sakitanə — z. <ər. sakit və fars. . . . anə> Sükut içərisində, səssiz halda, sakit vəziyyətdə, sakit sakit. Bu binanın sakitanə; Duruşunda nə hikmət var? B. V.. // Sakitsakit, hay küysüz, səssiz səmirsiz. Süzür sakitanə göylər gəlini; Uzadır qələmə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səs-səmirsiz — sif. və zərf Səs siz, küysüz, səs çıxarmadan, sakitcə. <Yaşar> səssəmirsiz geyinib bayıra çıxdı. M. Rz.. <Bəy öz özünə:> Bəxt belə səs səmirsiz açılır da. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səssiz — sif. və zərf 1. Səs çıxarmayan, səs çıxarmadan, asta(dan), yavaş(dan). Lakin <Nuriyyənin> balaca qəlbi səssiz, lal nəğmələr oxuyaraq məchul bir ümidlə yaşadı. İ. Ə.. O səssiz nəğmələri; Suların qucağından; Qopara bilsin gərək. B. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
